Kayak

30 yaşında beni bu kadar heyecanlandıran nadir şeylerden biri oldu kar. Üzerinde durabilmek bir günümü aldı. 2. gün yalpaladım, yukarılara çıktım, ve tabii indim. Müthiş bir duygu. Bembeyaz dağlar, tepeler, ağaçlar. Sessizlik. Huzur. Mutluluk. Doğaya aidiyet. Yerin tepki vermesi çok etkileyici. Toprak sizi tutar ama kar duyarlılık istiyor. Eğilmeli, ağırlık vermeli, dönmek istediğinin tersine götürüyor. Artık kış tatili kavramının içi doldu sinemde. Ailemizin spor kataloğuna bunu da ekliyorum. Yazın yiyip içip yatmaya tatil diyorsak eğer, doğayla buluşup kaymaya rüya derim artık. Geç olsun güç olmasın. Bekle hayat, arkandan geliyorum!